Mooie steden en Italiaans genieten....

Pisa, met die scheve toren, dat stond bovenaan het lijstje van de kids. Dus daar gingen we. Sinds we in Rome zijn geweest (ja, die van daar moet je als buitenlander niet met de auto naartoe maar dan doen wij het dus juist wel omdat dan niemand het doet, slim hè) typen wij gewoon de bezienswaardigheid in in de navigatie om vervolgens vlak naast de plaats van bestemming te parkeren. Even pleintje oversteken en daar is de toren, wel zo handig.
Terwijl Inez en Jan een fotosessie houden is Pepijn totaal niet onder de indruk. "Wat is hier nu eigenlijk bijzonder aan?" "Dat 'ie scheef is" "Ja, scheefgezakt niet scheef gebouwd!" "Dus?" "Ja, dat is toch niets bijzonders, het is een oud gebouw!" Tja.....

Gelukkig is er een snuistermarktje net buiten de poort. Vòòr de poort begint het te regenen en net op tijd staan we na de poort met een heleboel anderen te schuilen onder de luifeltjes voor een tropische wolkbreuk!. Mijn birkenstocks staan tot het randje onder water, de schoenen van de rest beginnen ook vol te lopen dus gauw uitdoen en als de regen is gestopt op blote voeten verder! Dat dat mag van ons! :-)

De kids scoren een 'I-love-Italia' shirt en een 'monster-energy' pet en langzamerhand begeven we ons richting auto. We komen nog langs kraampjes waar echte afrikanen hun waar proberen te verkopen aan Pepijn, die deze vakantie opeens verbazingwekkend veel engels begrijpt. Zijn die computerspelletjes toch nog ergens goed voor. "I give you good price my friend!!" "No No" "Come on my friend' you don't like anything??!!" 'No No"

Op de terugweg langs Lucca. Met een oude binnenstad en een oude vestingmuur waar je helemaal rondom overheen kunt. We willen in zo'n vier-persoonsfiets maar moeten daarvoor naar de andere kant van de stad lopen. Inmiddels slippers gekocht voor de kids vanwege de natte schoenen, dus moet kunnen. Eenmaal aan de andere kant geen fiets te bekennen. En Inez wil niet op een 1-persoonsfiets want da's niks bijzonders. We doen nog een poging bij een zaakje waarvan de oude baas toch minstens 80 plus is en alleen italiaans spreekt maar die blijkt bijna te gaan sluiten dus alle moeite voor niks. Erg bevorderlijk voor de sfeer met twee tieners hoor, zekers als je dan ook nog zere voeten hebt en hoofdpijn en honger... :-(

Oké, we zoeken een pizzeriaatje maar de trent is gezet. Met de bestelling gaat van alles mis, de pizza is goedkoop maar de drankjes de dubbele prijs en op de rekening staat de fooi al bijop geplust, etc.. Totaal belachelijk en onterecht volgens de kids " wat nou: 'service', helemaal geen 'service!' Wel goed voor een leuke anekdote voor later.

Gisterochtend werden we wakker met regen en dat zou voorlopig niet veranderen. Dan maar met pluutjes naar Florence want de hele dag binnen is ook geen optie. 'Gelukkig' is Florence anderhalf uur rijden en tegen die tijd is het toch droog.

Wat een prachtige stad. Wel jammer dat we niet de enige waren :-) Jan en ik stuiven meteen op alle bezienswaardigheden af maar komen tot de ontdekking dat dat dus niet meer zo werkt!. In zo'n mooie stad zijn ook mooie winkeltjes. En dus staan wij een mooie bikini, in het kleinste paskamertje ter wereld, te passen bij een mooi meisje en rekenen af voor een mooi prijsje en dat laatste is dubbelzinnig want deze bikini was mooi niet in de uitverkoop.

We hebben veel lol want het schijnt erg leuk te zijn om met de hele familie mama op de hak te nemen. En alhoewel we hadden afgesproken dat het nu eens we-maken-papa-belachtelijk-dag zou worden, duurt het niet lang voor de dag toch weer verandert in we-maken-mama-belachelijk. En dat alleen maar omdat ik overal goed in ben en nooit iets kwijt ben. Flauw.

De grote supermarkt hier in de buurt heet Leclerc. We vertellen de kinderen van de Tv serie "Allo allo" met "It is I, Le Clerc" en sindsdien heet de supermarkt ook zo. Ook "guudmeurning" en "listen very carefully, I will say this only once" doen het erg goed.
Naast de boodschappen kopen we ook een aantal mokken met italiaanse teksten zodat we tenminste ook een fatsoenlijke kop thee kunnen zetten in plaats van die mini koffie kopjes hier :-)

Vandaag gezwommen en gelezen, het was weer prachtig weer.
Aan het eind van de middag sjorren we de kids uit het zwembad en rijden we naar Barga, een oud dorpje hier in de buurt. Een oude kerk op de top en smalle stijle weggetjes er naartoe. Goed voor de conditie. Op sommige plekken staan autootjes geparkeerd. Kleine doosjes. Pepijn is nog steeds ontzet doordat hij dacht in het land van Ferrari's en Masserati's te komen maar ondertussen met name de Fiat Panda in alle varianten gezien heeft, maar hier was het toch wel overduidelijk dat het niet anders kon.

We kopen wat souveniertjes en Pep vindt een air-soft-gun. Een geweer met kleine balletjes. In Nederland niet te koop maar hier wel en nu heeft hij hem gevonden!!! Heilig !!! (stopwoordje van Pepijn en Mees, voor ons vergelijkbaar met vet cool) Da's pas een souvenir !!
Eén van de winkeliers geeft ons nog een goede tip voor een restaurantje en zo balnden wij op een pleintje tussen de italianen met live-muziek en heerlijk eten.
Dit is het italië waar wij zo van houden! Genieten!

Morgen zakken we verder naar het zuiden, naar een stukje Italië waar we nog niet eerder geweest zijn. We zijn benieuwd......