Mooie landschappen en warme bronnen

Afgelopen zaterdag vertrokken we naar het zuiden van Toscane. Nog een tussenstopje gemaakt in Lucca voor een souveniertje en een pizzaslice. Veel van de barretjes waar je een coffietje haalt hebben ook belegde foccacia, pizzaslices en andere broodjes. Jan haalt dan een caffe doppio (dubbele espresso) en altijd voor 2 euro, grappig hè. (Ja en het kost inderdaad ook altijd twee euro voor de lolbroeken onder ons)

Het deel van Toscane waar we nu waren vonden we minder mooi dan Umbrië en le Marche, maar onderweg naar het zuiden komen de glooiende heuvels en pittoreske dopjes weer tevoorschijn. Het laatste stuk naar gaan we binnendoor over slingerende weggetjes. We worden ingehaald door een hele club motorrijders die als in een wedstrijd schuin in de bochten hangen. Ze hebben ook speciale pakken aan met beschermstukken op hun rug en knieën. Erg gaaf om te zien. Pepijn zit te stuiteren in zijn stoel.

We komen aan op een mooi complex met hotelletje en ‘country chalets’. Ons huisje ligt met nog negen anderen tussen de bomen, lekker rustgevend. Pepijn maakt meteen een schietschijf voor zijn airsoftgun en schiet vervolgens vanuit alle richtingen, erg rustgevend inderdaad. We hebben een heerlijk verandaatje om te ontbijten, een mooi dorpje boven op een heuvel naast de deur, Montemerano, met het kleinste Sparretje ooit.

We besluiten naar de kust te gaan waar een schiereilandje, Monte Argentario, met een landtong met de kust is verbonden. Voordat we daar zijn heeft onze navigatie weer eens een verrassing in petto. Geen idee waarom maar af en toe rijden we de kan-ik-zelf-ook-eens–lachen-route. Steeds kleiner wordende onverharde binnenweggetjes met kuilen waar je eigenlijk niet doorheen wilt. Er rijdt hier uiteraard geen kip maar gelukkig is Jan altijd optimistisch. “Als we hier een lekke band rijden zijn we ècht de sigaar!” Pepijn zit inmiddels voorin en juist te smikkelen van de route ☺

Eenmaal op Monte Argentario besluiten we te kijken hoe hoog we met de auto kunnen komen. We stoppen om de haverklap om de steeds mooier wordende vergezichten te fotograferen. Helderblauwe zee met dobberende bootjes in diverse baaitjes. Prachtig! We kunnen niet naar beneden dus maken we een rondje en komen weer terug in de haven waar we bij een plaatselijk supermarktje stukken foccacia, pizza en brood halen die we lekker opsmikkelen met heerlijke pesto.
’s Avonds halen we een pizzaatje boven in het dorp op een terras met prachtig uitzicht over de toscaanse heuvels. We zijn om 19.30u de eerste gasten en de kok komt de pizza persoonlijk even snijden aan tafel.

De mannen klagen dat ze geen schoon ondergoed meer hebben. Wij opperen dat je ze niet alleen binnenstebuiten maar ook achterstevoren en ondersteboven kunt dragen maar dat vinden zij stom, wij grappig, hihi. Maar goed, nadat we in ons beste italiaans, met een grote tas wasgoed onder de arm, bij de receptie hadden gevraagd waar ook alweer de wasmachine was werd ons langzamerhand duidelijk dat we daarvoor naar het dorp moesten. Een selfservice wasserette met instructies in het italiaans. Geen punt voor ons. Doen ondertussen nog even een paar boodschapjes. Sturen een mopperende italiaanse oma weg die vindt dat de kids geen balletje mogen overgooien, geven nog even professioneel uitleg aan een paar buitenlanders en daar gaan we weer ☺

We zitten vlakbij Saturnia, waar warmwaterbronnen ontspringen. Het water is 37 graden en komt met watervalletjes en daarna in allemaal bassins naar beneden. Ruikt wel naar zwavel maar oké. We zitten in de watervalletjes, dobberen en smeren onszelf in met de zwavelklei. Heerlijk !!

De volgende dag vertrekken we naar Grosseto. Inez heeft nog een shop dagje tegoed. Even vergeten dat ze hier ook tussen de middag lunchpauze hebben. Van 13.00u – 16.30u !! Toch zijn er gelukkig nog een aantal winkeltjes open en hebben we genoeg keuze. Zelfsde kleinste maatjes zijn nog volop aanwezig ☺ Met de nodige tassen komen we de mannen weer tegen. Die hebben ondertussen een burcht, de oude stadsmuur, de duomo en het grootste deel van de oude binnenstad gezien. En…… samen lekker koffie gedronken, Pep krijgt zijn eigen espressootje en dat is genieten! Wij zijn tot hun grote verbazing de eerste straat nog niet eens uit !!! Pepijn heeft nog een grote katapult gekocht en dus zitten we met twee tevreden kinderen weer in de auto. We rijden in een tropische hoosbui terug naar huis.

Tegenover de hotsprings zit de golfbaan. Daar moet natuurlijk wel gebruikt van gemaakt worden. Dus Jan gisterochtend afgezet bij de golfbaan zodat wij ook met de auto op pad kunnen. Glimmend start Jan met zijn 18 holes.
De kids hadden hun bijnamen van blind kippetje en doof kwarteltje al gekregen. Jan wordt nu het blije eikeltje. Het is nog niet zeker wat ik krijg maar het schijn iets met een vergiet te moeten worden. Niet lief.

Het is bewolkt en het miezert steeds wat. Wij gaan lekker badderen bij de hotsprings. We zitten nu in het stroompje net bòven de watervallen waar we eindeloos aan een touw in de stroomversnelling hangen. Ook in de regen is dit leuk. Wij zijn eerder klaar dan Jan, die een erg pittige course blijkt te lopen. We nemen een drankje en spelen ons piratenspel bij het club house tot hij klaar is.
’s Avonds is het nog een hele toer om een restaurantje te vinden. Omdat het zo afgekoeld is wil iedereen binnen zitten en zit alles vol. We nemen een pizza mee.

Vandaag is de laatste dag hier, het is een stralende dag dus dat moet goedkomen……